In het eerste deel geeft de auteur een uitvoerige religieuze biografie van de woord- en beeldkunstenaar Felix Timmermans, die tevens levenskunstenaar was: ‘Pelgrim naar de ideale schoonheid’. De auteur doet dit aan de hand van Timmermans’ geschriften en de zogenaamd secundaire literatuur.
In het tweede deel gaat de schrijver, aan de hand van de godsdienstpsychologische ‘rollentheorie’ van Hjalmar Sundén in op één belangrijke factor die als een rode draad terug te vinden is in de religieuze levensloop van Timmermans’ religiositeit: ‘het zien en gezien worden’.
Tenslotte wijst Ignaas Dom er op dat in de spiritualiteit van Timmermans alle kenmerken terug te vinden zijn van de hedendaagse post-conciliaire geloofsbeleving.
